Erfelijke Nierziekten bij Bull Terriers

Bull Terriers zijn helaas gevoelig voor twee erfelijke nierziekten: Hereditary Nephritis (HN) en Polycystic Kidney Disease (PKD). Beide aandoeningen kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen en nierfalen. Vroege opsporing en verantwoord fokken zijn cruciaal om deze ziekten te bestrijden.

Hereditary Nephritis (HN)

Hereditary Nephritis is een erfelijke aandoening waarbij de nieren geleidelijk verslechteren. De ziekte is autosomaal dominant, wat betekent dat één kopie van het afwijkende gen al voldoende is om symptomen te veroorzaken. Symptomen: Verminderde eetlust, overmatig drinken en plassen, braken, lusteloosheid en uiteindelijke nierfalen.

Diagnose via UPC-test:

Een belangrijke test om HN op te sporen is de UPC-ratio (Urine Protein:Creatinine). Hierbij wordt gemeten hoeveel eiwit via de urine verloren gaat. Een waarde van 0.3 of lager wordt als normaal beschouwd. Een waarde boven de 0.3 kan wijzen op nierproblemen, maar moet worden bevestigd met vervolgonderzoek (bijvoorbeeld om een urineweginfectie uit te sluiten.

Voor een UPC-test (Urine Proteïne/Creatinine-ratio) is het belangrijk om een midstream urinemonster op te vangen, bij voorkeur het eerste van de dag. Dit monster wordt door de dierenarts opgestuurd naar een extern laboratorium, tenzij de praktijk beschikt over eigen laboratoriumfaciliteiten. De testresultaten zijn doorgaans binnen 24 uur beschikbaar.

Polycystic Kidney Disease (PKD)

PKD is een erfelijke aandoening waarbij zich cysten (met vocht gevulde holtes) vormen in de nieren. Bij Bull Terriers wordt dit specifiek aangeduid als Bull Terrier PKD (BTPKD).

Genetische oorzaak:

BTPKD wordt veroorzaakt door een autosomaal dominante mutatie in het PKD1-gen. Een hond met slechts één kopie van deze mutatie kan al symptomen ontwikkelen én de ziekte doorgeven aan nakomelingen. Symptomen (meestal op volwassen leeftijd): Verminderde eetlust, overmatig drinken en plassen, braken, lusteloosheid en uiteindelijk nierfalen.

Diagnosemogelijkheden:

DNA-test: Een betrouwbare genetische test is beschikbaar. Echografie: Kan cysten opsporen, maar is pas zinvol vanaf een leeftijd van 12 maanden.

Verantwoord fokken:

Fokkers spelen een sleutelrol in het terugdringen van deze ziekten. Laat ouderdieren testen op HN via de UPC-test. Deze test mag niet ouder zijn dan 6 maanden ten tijde van de dekking. PKD kan door middel van een DNA test of een echografisch onderzoek vastgesteld worden. Indien het echografisch onderzoek plaats vindt op het moment dat het fokdier de leeftijd van 12 maanden heeft bereikt hoeft deze test slechts eenmalig uitgevoerd te worden. Indien een reu wordt ingezet op een leeftijd jonger dan 12 maanden dan zijn er twee opties. Het dier moet opnieuw een echografisch onderzoek ondergaan indien hij de leeftijd van 12 maanden heeft bereikt en nogmaals wordt ingezet voor de fok. Of er kan een DNA onderzoek worden gedaan welke is ontwikkeld voor deze ziekte. De uitslag van dit DNA onderzoek is definitief en hoeft niet herhaald te worden. Het DNA onderzoek heeft geen leeftijdsgrens en geeft dus voordat de leeftijd van 12 maanden is bereikt een definitieve uitslag.