Geschiedenis

Lang voordat men besloot om een rasvereniging op te richten waren er al Bull Terriers in Nederland, eerst van het oude type dat men Bull and Terrier noemde. De meeste van hen waren gekleurd met of zonder witte aftekening.
Volgens de schrijver L. Seegers werd het eerste nest Bull Terriers in Nederland gefokt door dhr. F. Kerstens midden jaren tachtig van de negentiende eeuw.
Dit betrof de Bull Terrier van het nieuwe type ontwikkeld door de Engelse hondenhandelaar James Hinks. Puss, de eerste officiële Bull Terrier van het nieuwe type werd geboren zo rond augustus 1861. Bull Terriers van het nieuwe type waren spierwit van kleur. Het eerste exemplaar van het nieuwe type dat officieel in Nederland werd geregistreerd was de Engelse import Trentham Squire van M.H. Blok jr. uit Amsterdam. Hij werd gefokt door S. Fielding en werd geboren op 31 oktober 1889. Trentham Squire werd ingeschreven in stamboek deel III onder nummer 137. Het bleef niet bij deze ene Bull Terrier, er werden meerdere honden geïmporteerd, er werd gefokt en uiteraard geshowd. Tussen 1890 en 1910 waren er bijna altijd Bull Terriers aanwezig op tentoonstellingen, uiteraard allemaal wit. Na 1910 werd het heel rustig omtrent het ras en het duurde maar liefst tot 1926 dat er eindelijk weer een Bull Terrier werd geshowd ook werd er na jaren weer een nest gefokt.

Gekleurde Bull Terriers

Toen James Hinks zijn witte Bull Terrier ontwikkelde, had hij niet kunnen denken dat hierdoor de gekleurde Bull and Terrier in de vergetelheid zou geraken. Gelukkig bleef een aantal mensen trouw aan het oude type, dat we tegenwoordig kennen als de Staffordshire Bull Terrier. Rond 1900 realiseerden sommige fokkers zich dat een Bull Terrier, anders dan de witte variëteit, ook aantrekkelijk kon zijn. De fokkers van de eerste moderne gekleurde Bull Terriers creëerden hun fokproducten door o.a. Staffordshire Bull Terriers te kruisen met de puur witte Bull Terriers. Pioniers waren dhr. Ted Lyon met zijn ‘Sher’ prefix en mevrouw V. Ellis met haar bekende Hunting Blondi. Dhr. Lyon bezat reeds in 1908 gekleurde Bull Terriers, die hij gebruikte tijdens de jakhalsjacht in India. In 1934 deden de eerste gekleurde Bull Terriers hun intrede in Nederland, het was de huisarts H.K.F. Cohen die twee volwassen Bull Terriers uit Engeland importeerde. Van kolonel Richard Glyn kocht hij de rode reu Wugging Wiseacre en de zwart-gestroomde teef Welkom in Holland. Op 19 september 1934 werd de kennelnaam van dr. Cohen geregistreerd on de naam ‘van ’t Donarspan’ en ingeschreven in het kennelregistratieboek onder nummer 2021.
Anderhalve maand later, op 2 november werd het allereerste nest gekleurde Bull Terriers in Nederland geboren.
Ouders van dit nest waren de twee door dr. Cohen geïmporteerde Bull Terriers.

Miniatuur Bull Terrier

De Bull Terriers die James Hinks fokte varieerden enorm in grootte; niet verwonderlijk gezien de verscheidenheid aan rassen die hij gebruikt heeft voor zijn creatie. In een nest Bull Terriers werden soms zowel Standaard als Miniatuur Bull Terriers geboren. Opvallend is de grote populariteit van de kleine (Miniatuur) Bull Terrier in de begindagen van de hondenshows. Het gewicht van de ingeschreven Bull Terriers liep uiteen van iets minder dan 2 kg tot 25 kg. Sommige fokkers probeerden het ras nog kleiner te fokken om zo een Toy Bull Terrier te creëren. Deze Toy Bull Terriers waren echter zeer atypisch met hun appelhoofden en uitpuilende, ronde ogen dat deze al snel niet populair waren en in de vergetelheid geraakten.

De eerste kampioen die het ras kent, Kampioen ‘Nelson’ (1873), zou volgens de hedendaagse rasstandaard als Miniatuur bestempeld worden. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog was het aantal Miniatuur Bull Terriers in Engeland zo gedaald dat The Kennel Club ze uit de stamboek registratie verwijderde. Toch bleef men op heel kleine schaal deze kleine variant nog fokken. In 1938 werd onder Sir Richard Glyn de Miniature Bull Terrier Club opgericht, en een jaar later werd deze door The Kennel Club erkend.

Oprichting

Met dit nest van 6 pups en door andere mensen geïmporteerde Bull Terriers groeide het Bull Terrier bestand, in Nederland, gestaag. Er werd besloten om een club op te richten. De Nederlandse Bull Terrier Club werd opgericht op 1 januari 1936. Toch vond de oprichtingsvergadering een paar maanden later plaats. Het bestuur bestond uit dr. C. Langhout als voorzitter, mevr. Jongeneel-Croll als vicevoorzitter, dr. Cohen als secretaris, penningmeester en stamboekhouder en de heren v.d. Linden en Vermeulen, beide als commissaris. De vereniging stelde zich ten doel: de bevordering van het fokken, de liefhebberij en het veredelen van het hondenras genaamd Bull Terrier in Nederland. En het verenigen van fokkers en liefhebbers van de Bull Terrier en de behartiging hunner belangen. De eerste jaren van de club waren erg moeilijk, door de crisis was er bijna geen vraag naar rashonden, laat staan naar Bull Terriers. Ondanks het nooit eindigende enthousiasme waarmee dr. Cohen het ras promootte en de vele artikelen die hij over het ras publiceerde in de kynologische bladen van die tijd. De meeste pups werden weggegeven en als ze al verkocht werden brachten ze niet meer op dan tien tot 15 gulden. Het aantal leden overschreed de eerste jaren de twintig niet, de jaarvergadering hield men tijdens een tentoonstelling, meestal de Winner tentoonstelling. Bestuursvergaderingen werden merendeels per telefoon gehouden. Op 27 & 28 April 1940, anderhalve week voor de inval van het Duitse leger, werd de Winner tentoonstelling gehouden. De opkomst van de Bull Terriers was zeer klein, slechts twee reuen werden gekeurd door dr. Cohen. Beide reuen kregen 1 Zeer Goed hierdoor onthield dr. Cohen de Winner titel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond het fokken en showen van honden op een laag pitje, toch werd er op bescheiden schaal gefokt en geshowd.

NOVIOMAGUM

Op zondag 29 augustus 1943 organiseerde de Kynologen Club “Nijmegen en Omstreken NOVIOMAGUM” een Internationale Tentoonstelling met een record inschrijving van 612 honden. Keurmeester T. van Dijk keurde in ring 14 een totaal van 6 Bull Terriers, 2 reuen en vier teven. Het was toen nog mogelijk om een hond in meerdere klassen tegelijk in te schrijven zo stond Burgemeester van het Donarspan ingeschreven in de Openklasse, Nat. Fokkersklasse, Nieuwelingenklasse en de Jeugdklasse. De in de Kampioensklasse ingeschreven Kamp. Brendon Broker ging echter met de eer strijken en werd door de keurmeester aangewezen als Beste van het Ras. Hij won hierdoor een aantal speciale prijzen; vijf gulden, uitgeloofd door den Heer H. den Hartigh, voor den besten; tien gulden, uitgeloofd door den Heer A.H.B. Tepe, voor den besten; drie gulden, uitgeloofd door den heer H.K.F. Cohen, voor den besten witten, uit witten stam – dit bedrag werd verdubbeld, indien de winnende hond behoort aan een lid der Bull Terrier Club of aan iemand, die zich voor de keuring voor dat lidmaatschap heeft opgegeven. De eigenaar kwam inderdaad in aanmerking voor deze verdubbeling van het bedrag, eigenaar C.J.H.A. Staal was reeds lid van de NBTC en werd later zelfs als bestuurslid gekozen. In hetzelfde jaar keurde keurmeester J.L.J.J. Harms het ras te Breda ook hier werd Kampioen Brendon Broker als beste van het ras aangewezen.

Brief

Eind 1943/begin 1944 schreef de secretaris dr. Cohen in een brief aan dr. Langhout o.a. het volgende “Uw contactnummer bij den Raad van Beheer is 1394. Noteert dit goed! Dit nummer hebt u bij elke kynologische handeling nodig; Het verkrijgen van hondenbroodkaarten, tentoonstellen, fokken, enz. De fl. 1.—voor bijdrage R.v.B. en contactnummer werd voor u reeds voldaan, door ons. In no. 2 van de officiële R.v.B. Mededelingen werd bekend gemaakt, dat de winner-tentoonstelling 1944 op 6 en 7 Mei te Amsterdam zal worden gehouden. Zegt dit voort aan andere u bekende bulterriër eigenaars, opdat daar veel bulterriërs bijeen zullen komen. Op Zaterdag 6 of op Zondag 7 Mei stel ik voor, dat de clubleden met andere bulterriërliefhebbers, of wie zich daarvoor interesseert, op een nader overeen te komen tijd bijeen gaan zitten voor het bepraten van bulterriërbelangen. Al is vergaderen bezwaarlijk, samen een kop thee drinken, of samen het brood opeten, zal wel gaan (tijdens de oorlog gold er een vergaderverbod). Hierbij verzoek ik de leden adresverandering op te geven. Tegenwoordig komen die bij evacuatie en bombardementen voor. Inlichten daaromtrent kan de vereniging niet kosteloos van de gemeentes bekomen”.

Nieuwsbrief

Op 26 Januari 1944 ontvingen alle leden van de Nederlandse Bull Terrier Club voor de eerste keer een nieuwsbrief van de secretaris, er zouden er nog vele volgen. Reden voor deze nieuwsbrief was uiteraard de bijzondere omstandigheden van de oorlog, Reis- en andere moeilijkheden (lees verbod) verhinderden het houden van een vergadering, door het opheffen van alle kynologische tijdschriften werd de club beroofd van de mogelijkheid om via de rubriek ‘clubberichten’ contact te houden. Dr. Cohen schrijft “Er blijft dus alleen de mogelijkheid van een persoonlijke brief aan alle leden. De eerste brief ontvangt u heden, waarin de club u voor uw medewerking dankt en voor ’t nieuwe jaar veel goeds wenst. Aangezien het ledental tot 18 steeg en de financiële toestand der vereniging gezond is, kunnen we ons af en toe zo’n brief veroorloven. Vroeger betaalden de leden óf fl. 3.—voor lidmaatschap zonder- óf fl. 6.50 met kynologisch tijdschrift. Nu is er geen tijdschrift meer. Doch de Raad van Beheer heft per lid fl. 1.00 en zendt alle leden een berichtenblaadje toe. De contributie wordt dus nu voor alle leden fl. 4.00 over 1944. Ik dank allen, die me berichten over hun hond, of over de Bull Terriers in hun streek zonden. Ook de anekdotes waren welkom, eentje volgt straks”. Vervolgens schrijft dr. Cohen over het wel en wee van de Bull Terriers en hun eigenaren tijdens het jaar 1943 waaronder hij o.a. de volgende anekdote aanhaalt “Een lid bezat een teef, die in slechte conditie was. Tot zijn grote verbazing baarde deze behalve een groot lintworm een nest bastaarden. Verbazingwekkend welke verrassingen een hond kan herbergen”.

Leden

De Winner tentoonstelling van 1944 was wat betreft het aantal ingeschreven Bull Terriers een groot succes. Twaalf ingeschreven Bull Terriers, waarvan er slechts één, wegens vergevorderde drachtigheid afwezig was. Dit aantal was het grootste, dat tot dan toe ooit op een Nederlandse tentoonstelling bijeen was. Onder de exposanten slechts enkele ‘oude’ gezichten dus het merendeel nieuwe exposanten. Keurmeester was dr. Cohen, een zeer uitgebreid (keur)verslag van de 11 aanwezige Bull Terriers en van de ‘Bull Terrier Club reünie’ stuurde hij aan de voorzitter dr. Langhout omdat deze op het laatste ogenblik door ziekte was verhinderd om te komen. De bijeenkomst van de leden van de Bull Terrier Club was zeer succesvol, waarbij maar liefst 14 nieuwe leden werden verworven. Ter plaatste werd een ledenlijst geschreven waarboven de volgende opmerking stond geschreven; “Gezien de tijdsomstandigheden is ’t goed, dat de 4 bestuursleden (onderstreept) allen een ledenlijst bezitten van de Nederlandsche Bull Terrier-club”. Dit betrof de dr. Cohen, dr. Langhout en de tijdens deze bijeenkomst nieuw gekozen bestuursleden Ir. C.J.H.A. Staal en dhr. R. Hofman. De handgeschreven ledenlijst bevat de namen van 32 leden plus 4 bestuursleden. Tevens werd tijdens deze bijeenkomst besloten voort te gaan slechts te fokken in overleg met de stamboekhouder H.K.F. Cohen. De ledenlijst van 1 Januari 1946 telt 34 leden, inclusief de bestuursleden, veel namen komen overeen met de handgeschreven versie uit 1944. In 1947 kreeg de Bull Terrier Club het verzoek van de Raad van Beheer om (een) keurmeester(s) aan te wijzen. In de beginjaren van de hondenshows kende men geen speciale keurmeesters ofwel rasspecialisten. De eerste rasspecialistische Bull Terrier keurmeester was dr. Cohen. Tijdens de eerste Winner die na de Tweede Wereldoorlog werd gehouden, dit gebeurde op 22 & 23 maart 1947 met 1375 ingeschreven honden, werd door de Nederlandse Bull Terrier Club een vergadering gehouden waar werd besloten om dr. Langhout en mevr. Bruch aan te wijzen als kandidaten voor het keurmeesterschap.

Babyoppas

Zo net na de oorlog tot midden jaren vijftig van de vorige eeuw werd er heel erg weinig gefokt. Toen er een artikel verscheen in het damesblad Libelle, met als titel “De Bull Terrier vliegt tijgers naar de keel maar past ook uren op de baby” werd de club overspoeld door aanvragen. De 160 aanvragers hadden elk zo hun eigen wensen. Men vroeg om: een exemplaar, een jong hondje, zo’n hond, zo’n dier, een wonderhond, het beschreven beest, nesthonden, een geschikte bull en ten slotte om ‘het’ en een Bull Terrier in jonge staat. Het aanbod was zeer beperkt, zodat de meeste aanvragers naar een andere baby-oppas uitkeken. Een aantal aanvragers importeerde op advies van de club een Bull Terrier uit Engeland. Deze importen waren niet van hoge kwaliteit, op een paar uitzonderingen na, waaronder o.a. Kampioen Romany Rimmon, een witte zoon van de bekende Engelse Kampioen Beechhouse Snow Vision. Romany Rimmon werd destijds geshowd door dhr. Martin van de Weijer, de bekende allround keurmeester.

Gestage groei

Ook in de jaren zestig van de vorige eeuw werd er slechts op bescheiden schaal gefokt. Het aantal uit Engeland geïmporteerde honden was echter aanzienlijk, er werden meer dan dertig Bull Terriers geïmporteerd in deze periode. Sinds de oprichting waren er kleine bestuurswisselingen geweest, vanaf het begin had dr. Cohen de functie van zowel secretaris als penningmeester bekleed. Door zijn drukke dokterspraktijk kon hij niet voldoende tijd meer vrijmaken voor beide functies. Tijdens de ledenvergadering van 1962, de eerste na ongeveer 24 jaar die apart belegd werd, werd dhr. F.G. Oude Elferink als secretaris gekozen. Tevens bedankte dhr. van der Werff als bestuurslid, zijn plaats werd ingenomen door mevr. Engel-Müller. Het ledenaantal bedroeg in dit jaar 75. In 1968 werd de eerste kampioenschapsclubmatch van de NBTC gehouden. Er waren 43 honden ingeschreven onder de Engelse keurmeester mrs. M.O. Sweeten. Beste reu werd en beste van het ras werd de Engelse import Brobar Buccaneer. De populariteit van de Bull Terrier groeide gestaag, op zondag 20 september 1970 werd voor de eerste maal een clubdag gehouden. De familie Langhout had hiervoor huize Urtica ter beschikking gesteld, waarbij de buitenmanege dienst deed als ring. Met zo’n tweehonderd bezoekers en 37 deelnemende Bull Terriers was deze dag zeer geslaagd. Een jaar later werd er een internationale Bull Terrier tentoonstelling georganiseerd. Een samenwerking tussen de Belgische, Duitse en Nederlandse Bull Terrier Clubs. De plaats van handeling was Aken, dit vanwege de centrale ligging, Raymond Oppenheimer verklaarde zich bereid om de keuringen te verrichten en hij kreeg 120 Bull Terriers te keuren.

Gouden erespelden

In 1973 worden er voor de eerste maal gouden erespelden uitgereikt door de Raad van Beheer aan een aantal mensen dat zich op één of andere wijze voor de kynologie verdienstelijk heeft gemaakt. Eén van de ontvangers van deze gouden erespelden was dr. H.K.F. Cohen. In 1977 kreeg dr. C. Langhout dit gouden sieraad opgespeld. Vijfentwintig jaar later kreeg ook dhr. Th. Steins deze gouden erespeld vanwege zijn grote verdienste voor de Nederlandse kynologie. Tijdens de algemene ledenvergadering van 15 februari 1975 werden mevr. M.H. Groenewegen-Jonkers en de heer P. Trags met een zeer grote meerderheid van stemmen gekozen als erelid van de NBTC. De voorzitter, dhr. Langhout, verklaarde erg gelukkig te zijn met het besluit; hij vertelde wat het betekende om in de beginjaren het ras zo te blijven steunen.

Druk

De algemene ledenvergadering van de NBTC op 6 maart 1976 was zeer drukbezocht. Op de agenda stond als punt 7: Bestuursverkiezing, volgens rooster treden af dokter Cohen (commissaris) en dhr. Oude Elferink (secretaris). Beide stellen zich herkiesbaar. Een aantal leden riep om vernieuwingen en kwam met tegenkandidaten voor de heren Cohen en Oude Elferink, de meerderheid van de leden herkoos echter de zittende bestuursleden. Voornaamste strijdpunt was het ontbreken van een echt clubblad. De roep om vernieuwingen bleef echter en in 1977 trad het bestuur en bloc af. Tijdens deze vergadering werden vijf nieuwe bestuursleden gekozen: dhr. J. Bouma als voorzitter, mevr. Th. Van Oyen als secretaresse, J.H.F. van Beest als penningmeester en als commissarissen de heren van Iperenburg en de Boer. Heel triest was het dat dr. Cohen op dezelfde dag als deze vergadering werd begraven. Zijn overlijden werd pas bekendgemaakt tijdens de vergadering.

Agates Trophy

De Agates Trophy wordt jaarlijks uitgereikt aan de beste in Nederland gefokte Bull Terrier. De eerste keer dat deze trophy werd uitgereikt was in 1968.
De trophy werd beschikbaar gesteld door Mrs. M.O. Sweeten die toentertijd Bull terriers fokte onder de kennelnaam Agates.
Het doel van deze trophy was om de fokkerij in Nederland op een hoger peil te brengen.

Trophy Show

Een maand voor het overlijden van dr. Cohen diende dhr. Steins, op eigen initiatief, een compleet concept betreffende het organiseren van een Trophy Show in bij het bestuur. Dit in navolging van onder andere Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. In Engeland was reeds bewezen dat de jaarlijkse Trophy Show een aanzienlijke bijdrage leverde aan de kwaliteit van de Bull Terrier. Het bestuur ging akkoord met het voorstel en in 1979 werd de eerste Trophy Show gehouden.

Kamp. Polytelis Silver Convention

De populariteit van de Bull Terrier nam in de tachtiger jaren een grote vlucht, aan het eind van 1985 bleek dat er in dat jaar meer Bull Terriers waren geboren dan ooit tevoren. Maar liefst 538 Bull Terriers werden ingeschreven in het stamboek, terwijl er dat vier jaar eerder slechts 143 waren. Ook de kwaliteit van het ras ging met rasse schreden vooruit, in november 1980 werd de er een nest van 7 pups geboren bij dhr. J. Bouma, één van de pups zou uitgroeien tot een hele beroemde Bull Terrier, een wereldberoemde zelfs, Kamp. Polytelis Silver Convention. Hij zette Nederland als Bull Terrier land op de kaart, men kwam van heinde en verre om Simon, zoals hij thuis genoemd werd, als dekreu te gebruiken, er werden zelfs teven vanuit Amerika ingevlogen. Dat hij ook nog eens pre-potent was blijkt uit het feit dat hij maar liefst 35 kampioenskinderen, verdeeld over drie continenten, voortbracht.

Jubileumboek

Tijdens de jaarvergadering van 1982 werd op voorstel van het bestuur de oud-voorzitter dhr. Langhout tot erevoorzitter gekozen. Tijdens de jaarlijkse clubdag werd dhr. Langhout door middel van een toespraak geëerd en tot erevoorzitter benoemd, waarbij hem door de voorzitter dhr. J. Bouma een zilveren speld werd overhandigd. In 1986 vierde de club haar 50-jarig jubileum, in het jubileumjaar had de club maar liefst 807 leden, terwijl dat er 2,5 jaar daarvoor, toen mevr. Steins als penningmeester werd benoemd, slechts 296 waren. De heer Bouma trad na negen jaar af als voorzitter, tot de benoeming van dhr. Th. Steins als nieuwe voorzitter (slechts de derde voorzitter in 50 jaar) fungeerde dhr. J. van Iperenburg als voorzitter ad interim. Er werd een jubileumboek samengesteld, het boek bevatte o.a. artikelen van dr. Cohen en dr. Langhout over geboorte, kleuren en karakter, foto’s van weleer, een kampioenenparade en bijdragen van Tom Horner en mevr. M.O. Sweeten. Het eerste exemplaar werden tijdens de dr. Cohen Memorial Show aangeboden aan de erevoorzitter dhr. C. Langhout.

Overleden

In de jaren negentig van de vorige eeuw overleden maar liefst vier oud bestuursleden van de NBTC. Drie weken voor de 15e Dr. Cohen Memorial Show overleed, ten gevolge van een noodlottig ongeval, dhr. Nico van Landewijk. Hij kocht zijn eerste Bull Terrier bij dhr. Langhout in 1941. Vanaf die periode tot aan zijn dood heeft van Landewijk altijd Bull Terriers gehad. In de jaren vijftig schreef hij onder het pseudoniem O.v.M. o.a. voor het damesblad Libelle. Naar aanleiding van zijn artikel ‘De Bull Terrier vliegt tijgers naar de keel maar past ook uren op de baby’ werd de club overspoeld met aanvragen. In 1994 overleed, op 85-jarige leeftijd, dhr. C. Langhout, medeoprichter van de NBTC en 41 jaar lang voorzitter van deze club. Keurmeester van zijn geliefde ras en sinds 1982 erevoorzitter van de NBTC. Zoals de naam dr. Cohen met de club verbonden is, zo is ook de naam van dr. Langhout niet weg te denken. Daarom werd in 1991 besloten om een belangrijke Trophy naar hem te vernoemen. De Dr. Langhout Bokaal wordt elk jaar uitgereikt aan de beste van het ras van de clubmatch gehouden voorafgaand aan de Trophy Show. Op 24 Oktober 1995 overleed, geheel onverwacht, dhr. J. Bouma op 68-jarige leeftijd. Zijn eerste Bull Terrier, Kuno van de Ronde Venen, kocht hij in 1958 bij mevr. Groenewegen-Jonkers. Deze driekleur reu bezat echter niet het gewenste Bull Terrier karakter en dit was in het gezin Bouma met jonge kinderen niet meer vertrouwt. Toch kwam er weer een Bull Terrier, in 1966 kochten ze Jessica van de Ronde Venen, in 1967 werd Jaap Bouma lid van de NBTC. Er volgden er meer en er werd gefokt, naast fokken had hij ambities om keurmeester te worden. In de zestiger jaren volgde Jaap een AKK cursus bij dr. Langhout, in 1968 slaagde Jaap voor zijn AKK examen. Niet veel later ging hij op voor zijn eerste keurmeesters examen. Hij zakte omdat hij, overtuigd van zijn gelijk, het oneens was met de examinator. Veertien jaar later, bij het eerstvolgende examen, slaagde hij wel.

Buitengewone Algemene Ledenvergadering

Mede door het feit dat in Nederland de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren meer vorm kreeg, zodat de overheid zich meer en meer ging bemoeien met de gezondheid van onze huisdieren, zag de NBTC zich genoodzaakt een Gezondheids Commissie in het leven te roepen. De GC, bestaande uit de heren Burgwal, van Iperenburg, Konings, Strikkers en van Wijk, ging als eerste de doofheid binnen het ras in kaart brengen. Ondanks dat men heel voortvarend van start ging met dit onderzoek, en er resultaten werden geboekt is het inventariseren op dit moment op een dood spoor beland. Op 28 Maart 1999 werd er een Buitengewone Algemene Vergadering gehouden. Reden voor de vergadering was het door de Gezondheids Commissie voorgestelde fokreglement. De opkomst was bijzonder groot. Tijdens deze vergadering bleek eens temeer hoe Jan van Iperenburg betrokken was bij het ras, vanaf zijn ziekbed schreef hij een indringende brief, die tijdens de vergadering door dhr. van Wijk werd voorgelezen. Hoe ziek hij werkelijk was hebben waarschijnlijk weinigen zich gerealiseerd. Desondanks was hij nog steeds niet bereid om de strijd zomaar op te geven. Toch verloor hij die en hij overleed op 18 April 1999, de dag van de kampioenschapsclubmatch. Jan werd 70 jaar; hij was erelid van de NBTC en meer dan veertig jaar lid van deze club, waarvan hij twintig jaar een bestuursfunctie vervulde.

Roeriger

En zo zijn we beland in een nieuwe eeuw, een nieuwe eeuw brengt uiteraard veranderingen met zich mee. In het April nummer 2002 van de Herald, het officiële orgaan van de NBTC, schrijft dhr. Th. Steins voor de laatste maal als voorzitter zijn voorwoord. Hij is voorzitter geweest van 18 oktober 1986 tot 26 mei 2002 en hiermee slechts de derde voorzitter sinds de oprichting in 1936. Naast voorzitter van de NBTC was hij tevens voorzitter van de Rasgroep Terriers, president van de Terrier Unie en lid van de Commissie Democratisering. Ook het fraaie clubblad van de NBTC kon voor het overgrote deel op het conto van het echtpaar Steins geschreven worden. In 2003 werd mevr. Steins benoemd tot erelid en dhr. Steins tot erevoorzitter van de NBTC.

Landencompetitie

In 2006 vierde de Nederlandse Bull Terrier Club haar 70-jarige bestaan en werd er een heel bijzonder evenement georganiseerd: een landencompetitie. In die competitie streden de aanwezige landen met een team bestaande uit twee reuen ouder dan twee jaar, twee reuen jonger dan twee jaar, twee teven ouder dan twee jaar en twee teven jonger dan twee jaar. De honden werden in hun eigen leeftijdscategorie gekeurd door drie verschillende keurmeesters die onderling niet mogen overleggen. Elke keurmeester gaf 12 punten aan de in zijn ogen beste Bull Terrier van die klas, en vervolgens 10 punten voor de op één na beste, gevolgd door 9, 8, 7, 6, enzovoort punten. De punten van de drie verschillende keurmeesters werden bij elkaar opgeteld en het team met de meeste punten was winnaar van de landencompetitie. De eerste landencompetitie werd gewonnen door Nederland, met België als runner-up. Dit concept is zo’n enorm succes gebleken dat in 2015 de tiende editie van ‘The International Weekend’ werd gehouden met een record aantal deelnemende teams waaronder een team uit de USA, en meer dan driehonderd Bull Terriers uit vijfentwintig verschillende landen ingeschreven voor de Kampioenschapsclubmatch. Vanuit heel de wereld komt men naar dit jaarlijks terugkerende evenement, van Noord- & Zuid-Amerika, Australië, Azië, Zuid-Afrika tot bijna alle Europese landen.

Bronnenlijst
-50 Jaar Nederlandse Bull terrier Club
-Bull Terriers in Nederland